کابوس ناامنی الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل

با آغاز کارزارهای انتخاباتی از سوی احزاب سیاسی اسرائیل، به‌ویژه حزب لیکود و احزاب راست‌گرایی که بنیامین نتانیاهو می‌کوشد از طریق آن‌ها به پیروزی رسد، مسئله الحاق کرانه باختری به قلمرو اسرائیل، بار دیگر در برنامه‌ کار دولت اسرائیل گنجانده شد.

بسیاری از مقامات امنیتی اسرائیل، الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل را تهدید بزرگی برای امنیت و ثبات آن کشور به‌شمار می‌آورند. تامیر پاردو، رئیس پیشین سازمان اطلاعات اسرائیل، اجرای این طرح را خطری جدی برای موجودیت اسرائیل می‌داند و برخی دیگر از کارشناسان نیز این تصمیم را تهدید بالقوه‌ای برای یهودیان و کشور اسرائیل ارزیابی می‌کنند.

با آن که بحث الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل این اواخر مطرح نبود، احزاب راست‌گرای اسرائیل، پیوستن به دولت ائتلافی را مشروط به اجرای این طرح کردند و بنیامین نتانیاهو نیز به تقاضای آن‌ها پاسخ مثبت داد. در پرتو این تحول سیاسی، طرح الحاق کرانه باختری به اسرائیل پس از انتخابات که حدود سه ماه به برگزاری آن مانده، مجددا روی میز مذاکره ائتلاف قرار خواهد گرفت. به همین منظور، تامیر پاردو گفت که در حال حاضر هدف از اجرای طرح الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل، فقط برآورده کردن نیازهای یک ائتلاف سیاسی است و این امر نه‌تنها هیچ پیوندی با امنیت ملی اسرائیل ندارد، که موجودیت اسرائیل را نیز با خطر مواجه می‌کند.

تامیر پاردو افزود: «فکر نمی‌کنم بنیامین نتانیاهو به عنوان یک رهبر ویژگی و توانمندی آن را داشته باشد که بتواندبرای تأمین امنیت مرزهای شرقی اسرائیل تصمیمی راهبردی بگیرد». وی خاطرنشان کرد: «بیشتر مردم اسرائیل می‌دانند که ما به سوی شرایطی می‌رویم که اکثر یهودیان اسرائیل را در معرض خطر قرار می‌دهد، اما با این‌حال رهبران از همچنان نمی‌خواهند حقیقت را بپذیرند و در این خصوص تصمیمی قاطع بگیرند».

حدود ۱۵ میلیون نفر که نیمی از آن ها یهودی نیستند، در محدوده جغرافیایی میان کرانه باختری رود اردن و سواحل دریای مدیترانه زندگی می‌کنند و هیچ‌یک از این شهروندان تا کنون پیشنهاد و اقدامی برای پیوستن کرانه باختری به خاک اسرائیل نکرده‌اند. احتمال دارد نتانیاهو تنها در پاسخ به نیازهای سیاسی فعلی و همچنین برای تضمین تشکیل ائتلاف این تصمیم را گرفته و ممکن است در آینده نظرش تغییر کند. علاوه بر آن، رسیدن توافق در اسرائیل مبنی بر آن که شهرک‌ها و محله‌های یهودی‌نشین در شرق بیت‌المقدس تا ابد در تصرف اسرائیل بماند، بر خطرات احتمالی بالقوه و بالفعل این اقدام، می‌افزاید.

امروزه فلسطینی‌ها و نهادهای مربوطه منطقه‌ای و بین‌المللی همگی به این نتیجه رسیده‌اند که در چارچوب حل و فصل بحران فلسطین، این محدوده جغرافیایی به اسرائیل واگذار شود. بنابراین، چه نیازی به چنین اقدام پر خطری است که از یک سو امنیت مردم اسرائیل را به خطر می‌اندازد و از سوی دیگر، رسیدن به هر گونه راه حل مسالمت‌آمیز را منتفی می‌کند؟

کابوس نا امنی

احزاب سیاسی راست‌گرای اسرائیلی که وارد ائتلاف شده‌اند، اعلام کردند که از الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل که پیوسته مانع از تداوم مذاکرات می‌شود، دست برنخواهند داشت. اکنون، اگر بنیامین نتانیاهو در همکاری با ائتلاف موجود موفق به تشکیل دولت شود، طرح الحاق کرانه باختری به قلمرو اسرائیل عملی خواهد شد. تامیر پاردو، چنین احتمالی را یک «کابوس ناامنی» می‌خواند و می‌افزاید: «طرح الحاق کرانه باختری به اسرائیل، ۱۷۰ قطعه زمین جداگانه‌ای را که حدود ۲.۶ میلیون شهروند فلسطینی در آن زندگی می‌کنند، در محاصره قرار خواهد داد».

حال پرسش این است که آیا دیدگاه صهیونیستی مبتنی بر تشکیل دولت یهودی، جایگزین دیدگاه عربی شده است که خواهان تشکیل دولت عربی با اقلیت یهودی است؟

پاردو به دولتی که پس از انتخابات تشکیل می‌شود پیشنهاد می‌کند که مانع عملی شدن طرح الحاق کرانه باختری به اسرائیل شود و در راستای توسعه و پیشرفت و تأمین امنیت بهتر شهرک‌های یهودی‌نشین، این شهرک‌ها را از سکونت‌گاه‌های فلسطینیان جدا کند.

 دسیسه شیطانی

گیدئون رایکر، کارشناس سیاسی، با «شیطانی» خواندن این طرح (افزودن کرانه باختری به اسرائیل و تبدیل این پهنه از خاک فلسطین به خطه‌ای از قلمرو اسرائیل) آن را خطری جدی برای موجودیت اسرائیل می‌داند. رایکر می‌افزاید: «الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل، فلسطینیان را از حقوق شهروندی اسرائیل، از‌جمله مشارکت در انتخابات و نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری، برخوردار می‌کند و اگر نامزدهای فلسطینی‌ها برای چنین سمت‌هایی، افرادی مانند حسن نصر‌الله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، و برخی دیگر از رهبران عرب باشند، ممکن است بتوانند اکثریت آراء را به‌دست آورند. اما آرای ما یهودیان، در میان احزاب و گروه‌های راست و چپ توزیع می‌شود. در آن‌صورت، فلسطینی‌ها با اتحاد غزه و کرانه باختری موفق به تشکیل دولت خواهند شد، و با ایجاد تغییر در قانون اساسی، زبان عربی را جایگزین زبان عبری خواهند کرد».

دیدگاه رایکر را بسیاری از مردم یک توهم غیرعملی به‌شمار می‌آورند، اما او بر صحت آن تأکید می‌ورزد و می‌گوید: «این اشتباه نیست، واقعیتی است که بر همگان آشکار خواهد شد، و اگر طرح الحاق کرانه باختری عملی شود، کابوس ناامنی بر اوضاع منطقه چیره خواهد شد».

مقامات امنیتی و نظامی اسرائیل نیز، نامه‌ای را همراه با هشدار نسبت به طرح الحاق کرانه باختری به امضا رسانده‌اند که در آن آمده است: «لازم است پیش از هر گونه تصمیم برای پیوست کرانه باختری، یک همه‌پرسی عمومی برگزار شود، زیرا اجرای این طرح خارج از یک توافق سیاسی فراگیر، ناهنجاری‌های زیادی در پی خواهد داشت. این مسئله می‌تواند تأثیرات ناگواری برای امنیت و اقتصاد اسرائیل در بر داشته باشد و جایگاه سیاسی اسرائیل را در سطح منطقه و جهان، آسیب‌پذیر سازد».

اجرایی شدن این طرح، ارتش اسرائیل و سازمان اطلاعات و امنیت داخلی آن کشور (شاباک) را مجبور به پذیرش مسئولیت کنترل امنیت کرانه باختری می‌کند و بر بار مسئولیت‌های دولت می‌افزاید.

مقامات امنیتی اسرائیل هشدار داده‌اند که عملی شدن این طرح، دستیابی به هر گونه توافق سیاسی را غیرممکن و مسیر رسیدن به راه حلی سیاسی را برای همیشه مسدود خواهد کرد.